İnsan sılasına yalnız varmasın
Dünyaya geldim ki sevilesin sen
Sesin çeyiz sandığından Havva anamın
Ademi özlermiş sızlar derinden...
Bir duru bir temiz bir narin ırmak
Kuğu gözlerinde ovalar boyu
Beklerim gönlümü kandırıp burda
Olsa da ömrüme dünya bir kuyu..
Bir yanımda hep yaz, çocukluğum var
Güz kendine bina yapar dalımda
İlkbaharı sen bilirim her daim
Kış çökmeye meyil arar yolumda...
Al yemenin eskir mendilin kurur
Hak divanı değil varla var yeri
Yaşamamış elbet evlâ ölmüşten
Bir ömürde yitirmezsen sen beni..
Ellerin yüzüne her değdiğinde
Cennetin yeşerir parmaklarından
Ölsem taşım duyar rayihasını
Adım duandaysa dudaklarından...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder