Bazı zamanların bazı güzellikleri içinde bir nefes kadar yakın bulduğum kalbin sessizliğine, kapılıp gittiğim nazar vardı. Şehrin gürültüsünü, kalabalığını kulaklarımdan alıp götürecek kadar narin bir el, rüzgârın eşliğinde parmak uçlarına dokunurdu. Parmak uçları nasıl bütün duygunun dokunuşunu bir piyano gibi dinlene dinlene çalıyor. Yaşam anların yarattığı küçük incelikleri örseleyecek kadar gaddar olmamalı. Sevgiyle gelen her söz nasıl da insanın dünyasına güzellikler saçıyor. Bambaşka duyuş, düş ve en önemlisi insanı nasıl da huzurlu kılıyor. Her şey mümkün! Buna inanmayı seçiyorum. Bu nazar bütün ihanetleri silip atacak. Bu mevsim bizimle kalacak.
Rengin Büyüsü'nden
Resim: Ümran Turgut
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder