gelgit kafamda çözülmüyor halatlar
bi acıklı türküyü sigarayla harmanlıyorum
ölümün yasını tuttuğumu sananları
gerçekle avutmuyorum
daha henüz güneş kalbimin odalarına vurmadı
gelgit kafamda aylardır sular durulmuyor
eskimiş halatlar denizciler yenisini garipsiyor
zorlama sevinçleri görmeden uzaklaşıyorum
acımı kalplerinde uyutmayan kimseleri sevmiyorum
değişmedim aslında
uçurumun dibinde bekleyen çocukluğumun
farkına vardım
kim çıkarır ki bizi bu hengameden
kalabalık benim karanlık olan da
sayısız yol sisli yüzler dağlık gönüller
kavuşmaları bekletiyor bulutlar hala yağmasa da
bak sende kaçıyorsun güzel uysal atlarınla
ben bi başına buyruk dalgalı denizi olan
uçurumda bekleyen çocukluğumla
uğurluyorum seni
başıma çöreklenen
yüksek dağların dumanından farksız keder
katlanılmaz olsa da
gözlerimden süzülmüyor yüreğime ağır gelen özlem
ama gördün duydun beni yüzyıllık suskunluğumla
içimdeki çocuk kahkaha attı duydun
anladım atların geriye dörtnala koşunca
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder