Erol Kaf | GÖĞÜ MEKAN TUTMUŞ BİR ÇOCUKLUKTAN KALAN KÜÇÜK ŞEYLER

 

bu gün gördüm.
kapının önünde açılmış mavi bir çiçek.
mavinin bir çiçeğe bu kadar yakışacağını ummazdım.
ya da bir çiçeğin maviye.
mavi bir renk değildir dedi m.
m. ile tanıştığımda 14 yaşımdaydım.
kasımdı sanırım ya da soğuk bir eylül

-biz zaten hep leylinde kalırdık soğuk günlerin-

hangisi soğuk şimdi ona kafa yoracak değilim.
m. benden bir yaş büyük.
babasının müzik seti vardı.
bizim yoktu. 
ama m. müziği benim müziği sevdiğim kadar sevmezdi.
yıllar sonra bir mavi çiçek bana m.'yi hatırlattı.
m.'lerin bahçesinde kasım ayında bile top top açan kırmızı ateş gülleri vardı.
bizim bahçemiz vardı.
babamın ve annemin aklına gül dikmek gelmemiş.

-güller de babamın bahçesine gelecek vakit bulamamış-

benim de gelmedi.
kapının önünde oturup mavi çiçeğe sordum.
-müzik sever misin?

Buyur buradan yak: